پرسشنامه شخصیتی چند وجهی مینه‌سوتا (MMPI)
پرسش نامه شخصیتی مینه سوتا را می‌توان یکی از مهم‌ترین و معتبرترین پرسش نامه‌هایی دانست که به روش گروه - ملاک در اوایل دهه ۱۹۶۰ توسط هته‌وی و مک کینلی ابداع و در سال ۱۹۸۹ توسط بوچر و همکاران مورد تجدیدنظر قرار گرفت. این پرسش نامه نه تنها پرکاربردترین پرسشنامه ارزیابی شخصیتی است بلک یکی از آزمون‌های عینی شخصیت می‌باشد که تاکنون پژوهش‌های بسیاری را برانگیخته است. هته وی و مک کینلی در پژوهش‌های خود متوجه شدند، در پژوهش و همچنین در کار روان پزشکی بالینی وجود یک ابزار عینی چند بعدی جهت شناسایی آسیب‌های روان‌شناختی ضروری به نظر می‌رسد. به همین جهت آن‌ها علاقمند به ساخت وسیله‌ای شدند که بتواند نمونه جامعی از رفتارهای مورد اهمیت در نظر روان پزشکان را فراهم آورد و در عین حال، این نمونه رفتاری به قدری ساده باشد که بتوان آن را بر روی افرادی باهوش و با تحصیلات محدود به کاربرد و آن‌ها با استفاده از برگه‌های معاینه روانی، درسنامه‌های روان پزشکی، مقیاس‌های نگرش سنج، پرسش نامه‌های شخصیتی موجود و تجارب بالینی خودشان مجموعه‌ای بیش از ۱۰۰۰ ماده گردآوری نمودند و آن‌ها را در یک چهارچوب خودسنجی بلی وخیر مرتب کردند. در نهایت با تجدیدنظ‌رهای متعددی که بر روی آن انجام دادند، آزمون ۵۶۵ سوالی را که مشتمل بر ۱۰ مقیاس بالینی و ۳ مقیاس روایی می باشد، ابداع نمودند.
مقیاس‌های بالینی بیانگر اختلالات روانی مانند افسردگی، خودبیمارانگاری، پارانویا و ... می‌باشد و مقیاس‌های روایی مبین نگرش‌هایی است که آزمودنی نسبت به آزمون در رابطه با خودش دارد. به دیگر سخن چنانچه آزمودنی تصویری بدتر از آنچه که هست یا بهتر از آنچه که هست داشته باشد، توسط مقیاس‌های روایی مشخص گردد.
مقیاس های روایی مقیاس های روایی عبارتنداز: K, F , L
الف) مقیاس L: این مقیاس ۵ سوال آزمون را به خود اختصاص داده و مبین خشکی، تحجر و در عین حال کمال گرایی آزمودنی می‌باشد. نمره زیاد در این مقیاس مخصوص افرادی است که سعی داشته‌اند چهره‌ای جز آنچه هستند، ارائه دهند. در مجموع، این مقیاس دروغ گویی آزمودنی را نشان می‌دهد.
ب) مقیاس F: بیشتر مبین آشفتگی فکری و خود کم انگاری آزمودنی می‌باشد. تعداد سوالات این مقیاس ۱۰ تا می‌باشد، نمره زیاد در این مقیاس بیشتر معلول اشتباه آزمودنی، عدم فهم سوالات و یا عدم همکاری وی می باشد. افرادی که دارای افکار غیرعادی هستند و آنان که گوشه گیر و مردم گریز بوده و در فعالیتهای اجتماعی شرکت نمی‌کنند و یا دارای حساسیت‌های زیادی می‌باشند، در این مقیاس نمره‌ی بالایی می‌گیرند. نمره کم در این میزان صمیمیت، آرامی، سادگی وقابل اعتماد بودن آزمودنی را نشان می‌دهد.
ج) مقیاس K: تعداد سوالات این ۱۹ تا می باشد که بیانگر جنبه‌های دفاعی آزمودنی می‌باشد. آزمودنی‌هایی که در این مقیاسی نمره بالا می‌آورند، افرادی هستند ناامن که با مشکلات فراوانی در روابط اجتماعی و کنش‌های متقابل خود با دیگران مواجه هستند. در عین حال که زندگی آن‌ها فاقد نظم و تربیت و روال مشخصی می‌باشد، قادر به نامرتبی و بی نظمی دیگران نمی‌باشند. نمی‌توانند پیشنهادهای اصلاحی دیگران را بپذیرند و قادر نیستند واکنش دیگران را نسبت به رفتار خویش پیش بینی کرده و نسبت به آن بینش داشته باشند. افراد منطقی و مبتکر، که دارای رفتارهای اجتماعی مورد قبول هستند در این مقیاس نمره در حد متوسط می‌آورند. افرادی که در این مقیاس نمره کم می آورند نسبت به دیگران بدبین بوده و درعین حال که محتاط و صلح جو می‌باشند درناراحتی خود اغراق می‌کنند.
با بررسی نمره آزمودنی در مقیاس‌های F و K می‌توان به بازخوردهای او چگونگی پاسخ دادن وی به سوالات پی برد. هرگاه F در نیمرخ آزمودنی بالاتر از K باشد، وی سعی داشته است خود را بدتر از آنچه هست جلوه دهد. تمارض را می توان از این نوع نیمرخ استنباط کرد.
هرگاه F در نیمرخ پایین‌تر از K باشد، آزمودنی سعی داشته است خود را بهتر از آنچه هست نشان دهد و اختلالات و درگیری‌های عاطفی خویش را انکار کرده است.
مقیاس‌های بالینی
مقیاس های بالینی این آزمون مشتمل بر ده مقیاس می باشد که عبارتنداز:
۱- خود بیمارانگاری (Hs)
۲- افسردگی (D)
۳- هیستری (Hy)
٤. انحراف اجتماعی - روانی(Pd)
۵- ویژگی‌های مردانه و زنانه (MF)
۶- پارانویا (Pa)
۷- خستگی روانی (Pt)
۸- اسکیزوفرنی (Sc)
۹- هیپومانی (Ma)
۱۰- درونگرای اجتماعی (Si)
آزمون تجدیدنظر شده 2-MMPI که توسط بوچر و همکاران در سال ۱۹۸۹ تدوین گردید، تغییرات ارزشمندی دارد. نمونه اصلی این پرسش نامه متعلق به ۱۰ سال پیش، معرف اقلیت‌های نژادی شامل آمریکایی‌های آفریقایی تبار و بومیان آمریکا نبود. نمونه‌ای که براساس آن هنجاریابی صورت گرفته بود، محدود به مردان و زنان سفید پوست و اساسا اهالی مینه سوتا محدود می‌شد. نسخه جدید آزمون با استفاده از نمونه بسیار بزرگ تری که معرف سرشماری ۱۹۸۰ ایالت متحده بود، استاندارد شد. چندین ماده آزمون که تلویحا اشاره به سازگاری جنسی، کارکرد روده، و مثانه و اعتقادات مذهبی افراطی داشت، حذف شدند. به خاطر این که در برخی موقعیت‌های آزمون، امری مزاحم و اعتراض برانگیز تلقی می‌شدند. عبارات تبعیض آمیز جنسی و همچنین اصطلاحات تاریخ گشته و کهنه حذف شدند. مقیاس‌های جدیدی نیز برای سوء مصرف مواد، رفتار ریخت الف و مشکلات زناشویی در نظر گرفته شدند.
فرم اصلی آزمون MMPI چون هم از جهت محتوای سؤالات و هم از جهت نوع مقیاس‌های بالینی با بسیاری از ارزش‌های فرهنگی کشور ما مغایرت داشت، اخوت و دانشمند (۱۳۵۷) شکل کوتاه این آزمون که هشت مقیاس و ۷۱ ماده دارد را در نمونه‌ای از دانشجویان دانشگاه تهران هنجارگزینی کرده و مطابق با هنجارها و ارزش‌های فرهنگی کشور ما روایی و پایایی آن را اندازه گیری نموده‌اند. شکل کوتاه ۷۱ سؤالی MMPI که در ایران هنجاریابی گردیده، واجد سه مقیاس روایی(L,F,K) وهشت مقياس بالینی می‌باشد. به عبارت دیگر در شکل کوتاه MMPI مقياس بالینی ویژگی‌های مردانه و زنانه (MF) و درونگرای اجتماعی (Si) حذف شده‌اند. در زیر سعی شده هشت مقیاس بالینی فرم کوتاه به اختصار توضیح داده شود.
۱- خود بیمارانگاری (Hs): ۱۴ سوال ازاین آزمون مربوط به تصور و برداشتیاست که آزمودنی از وضعیت جسمانی و روانی خود دارد.
آزمودنی‌هایی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، بیش از حد نگران سلامت و از ابتلا به بیماری‌های جسمی می‌باشند. حتی اگر قراین پزشکی زیادی دال بر عدم بیماری آن‌ها وجود داشته باشند، باز هم بر این باورند که دچار ناراحتی‌های جسمانی می‌باشند. از ویژگی‌های بارز این نوع افراد واکنش افراطی نسبت به برخی از نشانگان مانند ناراحتی‌های معده - روده ای، سردرد، تپش قلب تعریق می‌باشد. نمره نزدیک میانگین در آزمودنی‌هایی دیده می‌شود که لجباز و خودخواه بود، آمادگی برای گرایش به افکار پارانوئید را از خود نشان می‌دهند. نمره کم در این مقیاس دلیل بر احساس مسئولیت و قدرت سازگاری آزمودنی با محیط می‌باشد.
۲- افسردگی (D): ۲۰ سؤال آزمون MMPI اختصاص به اختلال افسردگی دارد. آزمودنی‌هایی که در این مقیاس نمره بالا می‌آورند، افرادی گوشه‌گیری، تنهایی‌گرا، و اندوهگین هستند. اهل تفریح نیستند. روابط اجتماعی محدودی دارند، کندی روانی- حرکتی دارند. تصورات منفی نسبت به خود دارند به گونه‌ای که خودشان را کهتر، بی‌ارزش، بی‌مصرف و گناهکار می‌دانند. اشتهای خوبی ندارند، دچار بی‌خوابی یا بدخوابی هستند. کلاً غم و اندوه بر گستره زندگی آن‌ها حاکم می‌باشد. کسانی که در این مقیاس نمره بالایی آورند سرزنده، فعال و شاداب می‌باشند.
۳- هیستری (Hy): ۲۵ سؤال آزمون MMPI مربوط به هیستری می‌باشد. آزمودنی‌هایی که در این مقیاس نمره بالا می‌آورند، نشانگان حسی، حرکتی و احشایی بیمارگونه‌ای دارند، در صورتی که هیچگونه مبنای زیستی و پزشکی برای آن وجود ندارد. مثلا اختلالات بینایی، شنوایی، فلج‌های دست و پا، گرفتگی صدا، ناراحتی معده ای - روده‌ای نظیر تهوع، استفراغ و اسهال دارند که هیچگونه علل زیستی برای ناراحتی‌های آن‌ها وجود ندارد. این گونه افراد به ناراحتی‌های خود بینش کافی ندارند و سعی می کند با نشان دادن علایم جسمانی توجه دیگران را به خود جلب کنند.
۴- انحراف اجتماعی - رواني (Pb): ۱۹ سؤال آزمون MMPI مربوط به انحرافات و کاری‌های اجتماعی می‌باشد. آزمودنی‌هایی که در این مقیاس نمره بالا می‌گیرند احساس مسولیتی در قبال رفتارهای خود نسبت به دیگران ندارند. طرح و برنامه منظم و هدفداری برای خود در آینده ندارند، در حیطه کارهای حرفه‌ای و شغلی خود دايماً از شاخه‌ای به شاخه دیگری می‌روند، هیچ گونه شرم یا پشیمانی از کارهای زشت خود ندارند. از تجارب گذشته خود پند و عبرت نمی‌گیرند و کارهای بد گذشته خود را تکرار می‌کنند. معمولًا پرخاشگر و عصبی هستند و از مواد مخدر و مشروبات الکلی .. استفاده می‌کنند. روابط اجتماعی قوی با دیگران ندارند و روابط اجتماعی آن‌ها و زودگذر و سطحی می‌باشد. بدکارکردی و اختلالات رفتاری در این گروه بیشتر از گروه‌های دیگر دیده می‌شود.
۵- پارانویا (Pa): ۱۴ سوال آزمون MMPI به پارانویا اختصاص دارد. آزمودنی‌هایی که در این مقیاس نمره بالا می‌گیرند، عدم اعتماد، بدبینی و سؤظن شدیدی نسبت به دیگران دارند. این نوع افراد به مسائل جزیی و بی‌اهمیت حساسیت زیادی از خودشان نشان می‌دهند. به علت بدبینی که نسبت به دیگران دارند، روابط اجتماعی منعطفی با دیگران ندارند. در روابط خود با دیگران خشک و متحجر می‌باشند. غالباً تعصباتی خشک و انعطاف ناپذیری دارند، بداخلاق و انتقادناپذیر هستند و دایما رفتارهای دیگران را زیر ذره بین برده و آن را مورد انتقاد قرار می‌دهند.
۶- خستگی روانی (Pt): ۱۹ سوال آزمون MMPI به خستگی روانی اختصاص دارد آزمودنی‌هایی که در این مقیاس نمره بالا می‌آورند، معمولاً مضطرب، بیقرار و ناتوانی در تمرکز دارند. نمره بالا در این مقیاس بیانگر علایم اضطراب و اختلالات اضطرابی مانند: دلهره، تشویش و ترس‌های بی‌مورد، تپش قلب، تنگی نفس، تعریق فراوان، تکرر ادرار، رنگ پریدگی دست و صورت و انتظار رویدادهای بد می‌باشد. افراد متکی به نفس، آرام و مطمئن معمولاً در این مقیاس نمره پایین می‌آورند.
۷- اسکیزوفرنی (Sc): ۲۰ سوال آزمون MMPI اختصاص به این مقیاس آزمودنی‌هایی که در این مقیاس نمره بالا می‌آورند گوشه‌گیر بوده و افکارعجیب و غیرعادی دارند و از وضعیت خانوادگی خود شکایت دارند. بالا بودن نمره دراین مقياس مبین آن است که آزمودنی خود را غریبه، یکه و تنها احساس می‌کند و معتقد است عضو جامعه خود نیست و مردم او را درک نمی‌کنند. در مورد هویت و شخصیت خود تردید داشته و معتقد است فردی بی ارزش است، این مقیاس نه تنها در تشخسص پیسکوز می‌تواند سودمند باشد بلکه در شناخت شخصیت‌های مستعد ابتلا به پیسکوز نیز می‌تواند ارزشمند باشد.
۸- هیپومانی (Ma): ۱۱ سوال آزمون MMPI اختصاص به این مقیاس دارد. افرادی که نمره بالایی در این مقیاس می‌آورند بسیار پر تحرک می‌باشند. خلق آن‌ها بسیار شنگول، سرحال و تحریک‌پذیر می‌باشد. این گونه افراد وقتی در جمع قرار گیرند متكلم وحده می‌باشند. بسیار پرانرژی و خستگی ناپذیر می‌باشند. دایماً شغل خود را عوض می‌کنند هیچ احساس گناهی در مورد آن ندارند. طرح و نقشه‌ای برای آینده خود ندارند و بیشتر در حال زندگی می‌کنند و اگر به آینده فکر کنند، بسیار خوش‌بین می‌باشند. حواس پرتی، پرش افکار ، شنگول بودن، خلق تحریک‌پذیر، آرزوهای بلند پروازانه پوشیدن لباس ها و آرایش توجه آمیز و کم خوابی از ویژگی‌های بارز افراد مبتلا به هیپومانی می‌باشد.
چگونگی اجرای آزمون MMPI
بعد از این که آزمودنی در شرایط مساعدی قرار گرفت، پس از توضیحات مختصر پرسش نامه MMPI به او داده می‌شود و گفته می‌شود این پرسشنامه دارای ۷۱ سوال می‌باشد که باید به صورت بله و خیر در پاسخ نامه پاسخ داده شود. سعی شود هر یک از این جمله‌ها را به دقت مطالعه و سپس عقیده، تجربه و احساس خود را به صورت موافق و مخالف در پاسخ نامه با درج علامت (×) مشخص نمایید. سعی کنید به تمام سوالات پاسخ دهید. پرسشنامه MMPI هم به صورت فردی و هم به طور گروهی در گروه‌های سنی بالاتر از 16 سال و یا افرادی که حداقل دارای ۸ کلاس تحصیلات دارند، قابل اجرا می‌باشد.
نمره گذاری و تفسیر آزمون MMPI
بعد از این که آزمودنی به تمام سوالات پرسش نامه پاسخ داد. پاسخ‌های آزمودنی طبق جدول کلید شماره ۱ نمره گذاری می‌شود. به گونه‌ای که وقتی آزمودنی به برخی از سوالات پاسخ مثبت بدهد، (مطابق جدول شماره ۱) به ازای هر سوال یک نمره می‌گیرد و اگر به برخی از سوالات پاسخ منفی بدهد (مطابق جدول شماره ۱) به ازای هر سوال یک نمره می‌گیرد، مثلا در مقیاس ۲ (مطابق جدول شماره ۱) اگر آزمودنی سؤوالات ۹، ۱۲، ۱۵، ۱۹، ۳۰، ۳۸، ۶۸، ، ، ، ، ۷۱ پاسخ بلی دهد، به ازای هر سوال، یک نمره می‌گیرد و چنانچه به سوالات ۲۰، ۲۶، ۶۱ پاسخ خير بدهد به ازای هر سوال، یک نمره می‌گیرد. برای بقیه مقیاس‌ها به همین گونه نمره گذاری می‌شود. بعد از اینکه نمره گذاری مطابق یازده کلید مطابق جدول شماره ۱ صورت گرفت، نمرات خام آزمودنی در مقیاس‌های K. F . L (مقیاس‌های روایی ) Ma . Sc . Pt . Pa . Pd . Hy . D . Hs (مقیاس‌های بالینی به شکلی که برای انعکاس نیمرخ روایی وی تهیه شده است، منتقل می‌گردد. با وصل نقاطی که نمره آزمودنی را در مقیاس‌های گوناگون نشان می دهد، نیمرخ روانی وی ترسیم می‌شود.
شکل‌های جداگانه‌ای برای نیمرخ زنان و مردان دانش‌آموز و دانشجو تهیه شده است که با روش‌های گوناگون می‌توان آن‌ها را مورد تعبیر و تفسیر قرار دارد. یکی از این روش‌ها که برای تشخیص اختلالات روانی از جمله افسردگی، اضطراب و هیپومانی مفید می‌باشد به ارزش کمی نمرات آزمودنی‌ها در مقیاس های مختلف مبتنی است. به گونه‌ای که ارزش کمی نمرات میزان شده، به نمره t تبدیل می‌گردد به دیگر سخن نمره تراز شده آزمون در مقیاس t، برای همه مقیاس‌های روایی و بالینی از روی نمره‌های خام آزمودنی‌های گروه گواه تعیین می‌شود. میانگین مقیاس برابر ۵۰ و انحراف معیار آن ۱۰ است. کسانی که نمره تراز شده‌ای برابر ۵۰ می‌گیرند، نمره‌ای برابر میانگین گروه گواه دارند. نمره t معادل ۷۰، دو انحراف معیار بالاتر از میانگین می‌باشد و چنین نمره‌ای مبین تفاوت معنی‌دار نمره آزمودنی با گروه گواه می‌باشد.
با توجه به نمره‌های میزان شده، اختلال افسردگی را در صورت وجود یکی از سه ترکیب زیر می‌توان تشخیص داد:
الف) نمره در مقیاس D بین ۷۰ تا ۷۹ و در Ma کمتر از ۴۰
ب) نمره در مقیاس D بین ۸۰ تا ۸۹ و در Ma کمتر از۵۰
ج) نمره در مقیاس D در حدود ۱۰۰ و در Ma کمتر از ۶۰
حالت اضطراب را با توجه به نمره میزان شده برای pt به صورت زیر می‌توان تشخیص داد.
الف) نمره مقیاس Pt بین ۷۰ تا ۷۹
ب) نمره مقیاس Pt بین ۸۰ تا ۸۹
ج) نمره مقیاس PI بالاتر از ۹۰
حالت مانیا را در صورتی که Ma بیشتر از ۷۰ و D کمتر از ۵۵ باشد می توانیم تشخیص دهیم.
با ترکیب‌های گوناگون مقیاس‌ها، می‌توان تشخیص‌های مختلفی ایجاد نمود. مثلاً ترکیب مقیاس‌های ۳ و ۲ و ۱(Hy،D،Hs) خصیصه سه گانه ای را تشکیل می دهند که نشان دهنده روان آزردگی می‌باشد. به عبارت دیگر نمره‌های زیاد در مقیاس‌های Hs و Hy همراه با نمره کم در مقیاس D اغلب با اضطراب نوروتیک، تردید، و دودلی و شکوه مداوم از بیماری‌های بدنی رابطه دارد. در این گونه موارد، نیمرخ حاصل از این سه مقیاس به شکل ۷ دیده می‌شود که اغلب نشانه اختلالات اضطرابی است. دسته دوم گروه مقیاس‌ها که برای تشخیص بیماری‌های شدیدتر یعنی پسیکوزها مورد توجه قرار می‌گیرند، مقیاس‌های ۹ ، ۸ (Pa، Pt ، Sc ، Ma) است. مطالعات لينون نشان داده است، بیماران نوروتیک در مقیاس‌های D، Hs ، Pt ، Hy و بیماران پیسکوز در مقیاس‌های Sc ، Pa ،Pd ،D، مجرمان بزرگسال و نوجوانان بزهکار در مقیاس‌های Ma ،Pd ، Sc (۹ و ۸ و ۴) نمره بالایی به دست می‌آورند. بزهکاران همچنین رقابت‌های خصمانه و پرخاشگرانه آزمودنی‌ها را می‌توان از بالا بودن نمره آن‌ها در Ma و پایین بودن نمره آن‌ها در D و Pt تشخیص داد. هرگاه نمره زیاد در مقیاس Hs همراه با نمره زیاد در میزان Sc باشد، باید توهمات بدنی را از آزمودنی انتظار داشت و افرادی یه گرایش به خودکشی دارند، غالبا در مقیاس‌های Sc ،Pd ،D نمره بالا دارند و نمره بالا در مقیاس Pt و D تابلوی بالینی فردی را ترسیم می‌کند که از خود تنفر دارد، خود را بی‌ارزش می‌داند. پرتنش و بیقرار است و گرایش به خود آزاری دارد.
بالا بودن نمره در مقیاس‌های Hy و Pd در افرادی دیده می‌شود که دارای افکار و عواطف کودکانه بوده، رشد اجتماعی و عاطفی کافی را از خود نشان نمی‌دهند. بالا بودن نمره در Pa همراه با نمره زیاد در Hy، تصویر بالینی شخصیت پارانوئیدی را نشان می‌دهد که گرایش‌های نابهنجار خویش و به خصوص برداشت‌های غیرعادی خود را از دیگران انکار کند.
به طور کلی اخوت و دانشمند (۱۳۵۷) ترکیب‌های گوناگون مقیاس‌های را به شرح زیر مورد تشخیص قرار داده‌اند به شرط این که این ترکیب‌ها از ۷۰ بالاتر باشد. هرچه از ۷۰ بالاتر باشد، شدت اختلال هم بیشتر می‌باشد.
۱- افسردگی
۲- خودبیمار انگاری
۳- پرخاشگری نافعال
۴- توهمات جسمانی
۵- اختلالات تبدیلی
۶- افسردگی واکنشی
۷- اسکیزوفرنیا از نوع پارانویید
۸- افسردگی واکنشی، اضطراب
۹- افسردگی واکنشی، شخصیت پرخاشگر نافعال
۱۰- اضطراب، وسواس
۱۱- افسردگی در حالت بر آشفتگی و برانگیختگی
۱۲- واکنش اسکیزوفرنیک
۱۳- پیسکوز اسکيزوافکتيو
۱۴- شخصیت اسکیزویید
۱۵- شخصیت بی ثبات
۱۶- خودشیفتگی
۱۷- حالت پارانویید
۱۸- حالت پارانوید
۱۹- اسکیزوفرنیک پارانوید
۲۰- شخصیت اسکیزویید
۲۱- آشفتگی افسردگی
در زیر دو نمونه از نیمرخ همراه با پیشنهادهای تشخیصی و تابلوی بالینی می‌شود. الگوی شماره۱
پیشنهادهای تشخیصی: واکنش اضطرابی، واکنش‌های روان تنی، افسردگی، واکنش تبدیلی و خودبیمار انگاری.
علایم مرضی: دردهای جسمانی در ناحیه پشت و سینه، سردرد، حساسیت و زودرنجی نافعال، خستگی پذیری و ضعف عمومی، اضطراب و دلبستگی شدید.
تابلوی بالینی: هیستریک، شخصیت نافعال وابسته به دیگران، تا زمانی که زود رنجی را از خود نشان نداده‌اند، افرادی برون‌گرا و اجتماعی هستند. مکانیزم‌های دفاعی واپس زنی و انکار مبنای اساسی واکنش‌های آن‌ها را تشکیل می‌دهد. در زمان استرس و ناراحتی، علایم جسمانی و روانی - تنی را از خود نشان می‌دهند. در زندگی حرفه‌ای وظیفه شناس بوده و تبعیت و فرمانبرداری لازم را دارند.
پیشنهادهای تشخیصی: واکنش اسکیزوفرنیک از نوع پارانویید.
علایم مرضی: پرخاشگری، رفتارهای توهین آمیز، توهم، افکار عجیب و غریب، هذیان با مایه‌های پارانوئید، عدم تناسب عواطف، بدبینی.
تابلوی بالینی: در افرادی که به عنوان گروه نمونه دارای این نیمرخ بوده‌اند. اختلال فکر، گوشه گیری و مردم گریزی، بدبینی شدید نسبت به دیگران، ضعف حافظه، عدم قدرت تمرکز و در بعضی موارد انحرافات جنسی و افراط در باده‌گساری مشاهده شده است. البته باید توجه داشت پیشنهادهای تشخیصی، علایم مرضی و تابلوی بالینی مطابق نیمرخ آزمودنی و مصاحبه تشخیصی است که با او صورت می‌گیرد.
به طور کلی در تفسیر آزمون MMPI به خصوص افرادی که در کاربرد و تفسیر این آزمون تجربه، آموزش و مهارت کافی ندارند، باید جانب احتیاط را رعایت نمود. چرا این که همه افرادی که نیمرخ آن‌ها به وسیله MMPI به چنین الگوهایی منجر می شود، یا ویژگی‌های ذکر شده را از خود نشان نمی‌دهند نکته مهم‌تر اینکه MMPI یکی از ابزارهای جمع آوری اطلاعات می باشد و هرگونه تعبیر و تفسیرنتایج آزمون باید با توجه به مصاحبه کامل و مطالعه شرح حال آزمودنی صورت پذیرد و صرف استناد به نتایج این آزمون، نمی تواند یک تشخیص درست را فراهم سازد. تشخیص درست زمانی صورت می‌گیرد که اطلاعات به دست آمده از آزمون MMPI در کنار سایر اطلاعات بدست آمده قرارگیرد.
جدول شماره ۴: موضوع پاسخ‌هایی که نمره به آن‌ها تعلق می‌گیرد.
| مقیاس | First | Last | Handle |
|---|---|---|---|
| مقیاس‌های روایی | Mark | Otto | @mdo |
| 2 | Jacob | Thornton | @fat |
| 3 | Larry the Bird | ||